گلایه

بسم الله الرحمن الرحیم.
مطالبی را در چندین نوشته قبلی به نحو اجمال و بعضا در تفصیل گفتم و انصافا و آنچه که حق ماجرا است، آن است که هیچکس چون حقیر نتوانسته این ماجرای زشت را بدین نحو توضیح و با استفاده از روش های مورد قبول خود آن غربی ها این مطلب را نقد و رد کند.
و افسوس که بسیاری را اهل مطالب حکمی و نفس شناسی نمی بینم تا با استفاده از کلمات بزرگان آنچنان از فساد و زشتی این عمل بنویسم که همگان را انگشت حیرت به دهان بماند.
مطلب و نقد های درون دینی و آنهم با استفاده از روش حکمی و موعظه حسنه و جدال احسن بسیار لازم است برای اهلش و کمی از خلوار را در نوشته های قبلی بیان داشتم و اهلش را همان اشارات کافی است و برای غیر اهلش هزار دلیل هم بیاوری نمی فهمد.
اما گلایه ای داشته باشم که متأسفانه این نوشته های حقیر آن استقبالی که می خواستم از آن نشد و به نوعی انگیزه مرا کم کرد و گمان این نباشد که مطالب سطحی است که هرکس نقد همجنسگرایی از دوست و دشمن دیده باشد، اعلانیه می بیند، کسی را یارای آن نبود که چون حقیر نقد و مطلب را ساده و عوام فهم بیان کنم و این هارا نه برای فخر فروشی بلکه برای تنبه می گویم و به هر حال همه آنچه می گویم از بزرگان است وگرنه که از نظر علمی فقیرم.
بسیار دوست داشتم که دوستان اطلاعی داشتند از جذب های مردانه و نه و از تاثیرات نفسی هر جنس و دوست داشتم که اطلاعاتی در مورد مباحث عقل و نفس و طیبعت و مزاج و همچنین دوست داشتم که اطلاعاتی داشتند در زمینه تاثیرات افلاکی و عالم های هشتگانه و حیف حیف که چقدر کم می دانیم و اگر این مقامات و این عوالم و تاثیرات و باز خورد های عوالم را می دانستیم،،عیان می شد که زن بازگشتش باید به مرد باشد و موطن او مرد است و برای کمال مرد را باید قصد کند و ایضا مرد برای رشد و تقویت مراحل رشد زن را لازم دارد و اینها را می ترسم افسانه بخوانند و چه بخواهم از اینها بگویم وقتی خریداری ندارد و اهلی برایش نمی بینم.
ما به طور طاهر ظاهر نقد این عمل خبیث را کردیم و در خباثت این عمل همین بس که قومی به خاطرش هلاک شدند.
حداقل کار علمای نفس شناشی دست به کار شوند و از این راه اهل دانش را متوجه کنند که نفس مرد و نفس زن چیست و چرا باید باهم باشند.
حقیر اگر بخواهم از علم نفس بگویم که حکایت صد من کاغذ است.
اهل حق باید بدانند که راه رد این عمل خبیث بسیار است.

اما متاسفانه باید بگویم که عمل خبیث لواط در کودکان و پسران بسیار رو به گسترش است و نمی خواهم از آن سخن بگویم یا پرده دری کنم، همینقدر بگویم که خانواده ها باید بسیار حواس خود را جمع کنند که کودک خودرا کجا ها و در پیش چه کسانی می فرستند و به قول شاعر
این سخن بگذار تا وقت دگر
حقیقت ماجرا هم دماغ نوشتن هم ندارم وقتی که اکثرا مطلب زرد می خوانند و در انبوه این نویسندگان بیهوده نویس، اهل دغدغه نادیده گرفته می شوند و درد دل بسیار است و کلام، کلام می آورد.